6. Eisen aan informatie
In deze passage wordt ingegaan op: CGR-code § 5.7 en § 5.8.
Als een uiting over een geneesmiddel niet kan worden aangemerkt als reclame, is het informatie. Dit betekent dat de regels voor reclame niet van toepassing zijn. Aan informatie over geneesmiddelen richting niet-beroepsbeoefenaren worden in de CGR-code echter ook eisen gesteld!
De belangrijkste uitgangspunten zijn dat informatie:
- Niet misleidend mag zijn
- De meest recente stand van de wetenschap en praktijk moet reflecteren
- Realistisch en voor de gemiddelde consument begrijpelijk moet zijn
- Niet sturend mag zijn naar een bepaalde behandeloptie of geneesmiddel
- Compleet en evenwichtig moet zijn. Zo moeten bij het opsommen van de farmacotherapeutische opties álle relevante UR-geneesmiddelen voor de behandeling worden genoemd
De consequenties van deze laatste eis zijn verstrekkend. Het betekent in essentie dat wanneer in informatie over ziektes of aandoeningen wordt gesproken over behandelopties en/of geneesmiddelen, deze ook volledig en allemaal op dezelfde wijze moeten worden genoemd. Het is verboden om ongerechtvaardigde nadruk op één van de opties of één van de geneesmiddelen te leggen. Dit betekent onder meer dat de volgorde van opsomming gelegitimeerd moet zijn (bijvoorbeeld op alfabet, therapeutische klasse). Voorts moet technische gebruikersinformatie van geneesmiddelen, zoals dosering, contra-indicaties, bijwerkingen enzovoort, compleet voor alle producten of voor geen enkel product worden gegeven.
Informatie over een specifiek geneesmiddel is wél toegestaan voor de patiënt die het middel gebruikt, diens verzorgers en/of zorgprofessionals rondom de patiënt. De informatie mag dan alleen factoren bevatten die relevant zijn voor een optimale behandeling met dat specifieke UR-geneesmiddel. Voorwaarde is ook dan dat deze informatie niet voor iedereen toegankelijk is: er moet een extra inspanning worden gevraagd van degene die de informatie wil verkrijgen, die kan worden gezien als een voldoende drempel om de informatie als niet openbaar aan te merken (bijvoorbeeld een separate zoekactie). Bij gebruik van internet moet de informatie bijvoorbeeld achter een wachtwoord worden geplaatst (bijvoorbeeld een RVG-nummer), en informatie op papier mag niet in openbare ruimten, zoals wachtkamers, beschikbaar zijn.
Voorts worden eisen gesteld aan de opmaak van de informatie (o.a. afbeeldingen), testimonials, het gebruik van testen en verwijzingen naar bronnen. Elke bron waarnaar in de informatie wordt verwezen, moet zelf ook aan deze eisen voldoen. Bij websites betekent dit onder andere dat een link naar een website van bijvoorbeeld een patiëntenvereniging alleen is toegestaan, wanneer dit doorlinken leidt naar de homepage/landingspagina en die pagina aan de regels voor informatie voldoet. Bovendien moet het bij het doorlinken naar een site van een derde duidelijk zijn dat de bezoeker een bepaalde site verlaat en terechtkomt op een site die niet onder de verantwoordelijkheid valt van degene wiens site men verlaat.
